Foto

Joop. - Jóóp! - Joohóóp! - Waar zat je nou? - Nou, omdat ik even wil dat je gaat zitten, want dan kan ik een foto van je maken. - Voor op LinkedIn. En niet alleen voor op LinkedIn, maar ook wel voor op Facebook of zo. - Ja, kom op, wees nou eerlijk, die ouwe foto, dat kan toch echt niet meer? - Hallo! Je staat daar half in je nakie op de foto! - Nou goed dan, maar het blijft geen gezicht, een lange zwembroek met een polo. Zullen ze leuk vinden, al die directeuren die op LinkedIn jouw profiel bekijken! Dat staat toch niet professioneel? - Nou, ik vind van niet. Maar ga nou effe zitten, want anders zijn we morgenochtend nog niet klaar. En ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kan mijn tijd wel beter gebruiken. - Zo ja. Daar gaat 'ie dan.

(Klik)

Nou, dat lijkt dus nergens naar. - Waarom? Kun je nou niet eens lachen of zo op een foto? - Nou, kijk hier dan maar effe terug. Zó zie je er dus uit als je je gezicht in zo'n serieuze plooi houdt! Dat is toch geen porem? - Nee, een béétje serieus mag wel, maar dan hoef je nog niet zó te kijken! Je ziet eruit alsof je alle leed van de hele wereld op je schouders hebt genomen! - Nou, probéér dan in ieder geval een beetje te lachen! Maar goed, ik doe het wel effe opnieuw. Je schijnt te denken dat ik alle tijd van de wereld heb. - Nou, dat is dan niet zo! Goed. Gaat 'ie weer. En làchen maar!

(Klik)

Kom op Joop! Ik had het over làchen, ja? - Nee, dat is geen lachen wat jij doet, dat is gewoon je mondhoeken wat naar boven trekken! En je rechterwang ging zelfs mee! Ik kijk hem effe terug. - Bah, wat een grijns! Je lijkt Atilla de Hun wel, maar dan op één van z'n slechte dagen. - Ja, dat maakt mij dus niet uit dat jij zegt dat hij alleen maar slechte dagen had! Jij moet eens een normale lach proberen uit te zenden. Ik heb wel wat beters te doen. - Probeer dan gewoon eens een ópen, volle lach en denk effe aan iets leuks. Aan onze trouwdag bijvoorbeeld, dat was een leuke dag, behalve toen die oom van jou met z'n dronken hersens een liedje probeerde te zingen. - Nee, dat was jouw oom, niet de mijne. - Ach, wat maakt dat nou verder ook uit! Hou nou gewoon je mond dicht, anders raak ik uit m'n concentratie. Mijn tijd is ook beperkt. OK, lachen dus. Dan neem ik nu effe een paar foto's achter mekaar. Lachen! Làchen!

(Klik) (Klik) (Klikkerdeklik)

Wacht effe, ik weet al wat het is. Het is je shirt. - Nou, ik vind het gewoon een lelijk shirt. Moet je kijken zeg, een V-hals en alle borsthaar van jou is te zien. Alle vijf de sprieten! Haha! Effe een geintje tussendoor. Het leven is toch al zo moeilijk. Ga je nou maar effe omkleden dan. - Nou, gewoon, een overhemd of zo. -
Ben je daar nou al? Wat? Een stròpdas? Het is een foto voor op LinkedIn, geen begrafenis! Doe dat ding alsjeblieft af! -
Wat zeg je? Naar een echte fotograaf? Dat zul je toch wel zeker uit je kop laten! - Nou, da's hartstikke duur! En die foto's zijn zo algemeen, zo massaal, zo onpersoonlijk. Kijk, ik maak tenminste persóónlijke foto's. Daar kan geen professionele fotograaf tegenop. -
Wàt? Een fotograaf zit ook niet zo te zeuren, zeg je? Vind je dat ik zeur? - Welnee man, ik zeur niet! Ik geef aanwijzingen, dat is heel wat anders. En wees maar blij , want als ik er niet was, was er al helemaal niks van jou terechtgekomen, jochie! Dus ik zal maar niet zo'n grote mond hebben als ik jou was! -
Eh, Joop? Waar ga je heen? - Joop?